Mevlana Rumi

Hajde, hajde, se i dashtuni asht ktu!

Bismilahi Rrahmâni Rrahîm 

Hajde, hajde se trandofilishta ka lulëzu

hajde, hajde, se i dashtuni ka ardh ktu!


Hajde, me veti merri xhan e xhihan

jepja diellit qi nji teh t’hollë nxjerrun mbanë


qesh me atë të shëmtuem qi naze ban

e qaj për at dost qi prej Dosti asht i ndamë.


Kur llafi dul sheshit i tanë shehri nisi me vlue

qi abdalli edhe njiherë prej zingjirve u çlirue.


Çfarë dite asht kjo, a mos asht ditë kijameti?

A nashta libri i veprave t’njerzve ka fluturue prej qielli?


Bjeri, bjeri defit e hiç mos fol ma

ku mbet vend për akël’ e zemër — kur edhe shpirti murrë krah?

بیایید بیایید که گلزار دمیده‌ست

بیایید بیایید که دلدار رسیده‌ست


بیارید به یک بار همه جان و جهان را

به خورشید سپارید که خوش تیغ کشیده‌ست


بر آن زشت بخندید که او ناز نماید

بر آن یار بگریید که از یار بریده‌ست


همه شهر بشورید چو آوازه درافتاد

که دیوانه دگربار ز زنجیر رهیده‌ست


چه روزست و چه روزست چنین روز قیامت

مگر نامه اعمال ز آفاق پریده‌ست


بکوبید دهل‌ها و دگر هیچ مگویید

چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیده‌ست