﷽

O Himalaje! O ledhe të tokës së Indisë!

Tue u përkulë, kupa qiellore puth ballin tuej

Ju nuk jepni shenjë se doni me u plakë

Ju jeni të reja në ndrrimin e ditës me natë

Në Tur të Sinait, Kelimi1 dëshmoi veç nji ndriçim

Për synin e mprehtë, i krejt madhështisë së Zotit ju jeni rrëzëllim

Për synin e fjetun ju jeni veçse nji vargmal

E në të vërtetë ledhe të Indisë jeni, tanët rojtarë

Ju jeni divani2 që qiellin ka për varg të parë

Ju e udhëhiqni në vetminë e halvetit shpirtnor, njat insân

Bora në maje ju ka stolisë me turbanin e nderit3

Që përqesh kunoren e krejt rruzull-ndriçuesit, diellit

Lashtësia asht vetëm nji çast i moshës tuej t’shtyeme

(Ku) Re të zeza kanë ngritë çadrat në luginat e vyeme

Majat tueja janë po aq të hijshme sa të Plejadave bukuri

Ndonëse qëndroni në tokë, keni për odë të qiellit pafundësi

Kroni në gjinin tand asht si nji pasqyrë e vrullshme në brendi

Që flladin e lehtë e përdor si shami të tij

Nga rrufeja në majën e malit venduem

Dora e reve i dha nji fshikullimë kalit që ecë shtruem

O Himalaje! A nuk jeni si nji skenë teatri

Kurdisun prej dorës së natyrës, për elementet e saj?

Oh! Si lëkundet reja, në gazmend të pamatë

Reja shpejton, si nji i çliruem vargonjsh elefant

Puhiza e butë mëngjesore sillet si nji djep

Çdo syth luleje po kalamendet si i dehun në ekzistencë

Heshtja e sythit thotë përmes gjuhës së petalit

“S’e kam përjetuar kurrë shkuljen prej dorës së kopshtarit”

“Vetë heshtja po rrëfen historinë time

Qoshku i qetë i vetmisë së natyrës, asht oda ime

Prroni po zbret me melodi prej majës së malit

Tue i vue në siklet burimet e Tesnimit dhe Keutherit4

Sikur i difton nji pasqyrë bukurisë së natyrës serbes

Që herë vozit e herë dredhon prej shkambit vue përmes

Në kalim luaj orkestrën e së bukurës muzikë

O shtegtar! Zemra e rrok tanden lirikë

Kur xhani5 i mbramjes valëvitë flokët e saj të gjatë

Zani i burimeve e ngashënjen zemrën e ngratë

Ajo bukuri e heshtjes së mbramjes, që i len krejt fjalët në hijë

Ajo gjendje e soditjes në heshtje, që ia kalon të pemëve bukuri

Ajo bukuri e muzgut që në hapësirën e malit dridhet

Në mollëzat tueja, shumë hijshëm kjo ngjyrë e kuqe shihet

O Himalaje! Na rrëfeni disa histori të kohës

Kur luginat tueja u banë bujtës të paraardhësve të Njeriut6

Na rrëfeni diçka për jetën pa lajle-lule

Që nuk ish përlye me bojën e stërhollimit

O imagjinatë! N’ato agime e vigjilje më kthe pas disa hapa

O peripecina të kohës! Shpejtoni, kthehuni prapa!

________

1. (këtu. Ndigjuesi) I referohet profetit Musa (Moisiut) a.s. i cili në traditën islame njihet me titullin Kelimullah (fjalë për fjalë ‘ai të cilit i foli Zoti’) dhe shumë prej mrekullive hyjnore iu banë të dituna në Tur të malit Sina: ku Zoti i foli drejtpërdrejt atij; i shpalli 10 urdhnesat; rrafshoi kodrën përballë profetit përmes manifestimit të madhështisë së Tij pasi Musai a.s. kërkoi ta shihte Atë (shiko Kuranin 7:143). 

2. Divani asht nji vepër ku përmblidhen poezitë e nji autori, kryesisht zhanri i gazeleve apo kasideve. Në traditën letrare islame (arabe, perse, osmane etj.) zhanri karakterizohet nga poezia lirike dhe paraqitet si nji formë tejet simbolike e artit. 

3. Në institucionet e arsimit të lartë në botën islame, pas përfundimit të studimeve, studenti pajisej me një turban në shenjë nderimi (insignia) për shkallën e tij diturore. Diçka e ngjashme simbolikisht, asht kapelja jonë e diplomimit.

4. Emrat e dy burimeve që gjenden në xhennet.

5. Në origjinal ‘Lejla’. Lejla asht emërtimi proverbial për të dashurin/dashurën në letërsinë arabe, perse dhe urdu. Etimologjikisht rranja e emrit do të thotë ‘natë’ ose ‘terr’ në gjuhët semitike, por në botëkuptimin sufist përdoret shpeshherë si nji metaforë për ‘dritën’.  Atë se çka buron nga fshehtësia e mbramjes, dritë që gjendet në thellësi (terrin, t’panjohunën) të zemrës.

6. Këtu i referohet lashtësisë së Himalajeve. Kashmiri, rajoni i Indisë subkontinentale ku ndodhen Himalajet, besohet të jetë popullue në epokën e qytetërimit të ‘Luginës Hinduse’ gjatë mijëvjeçarit të tretë para Krishtit. Gjithashtu besohet që filosofët arjanë i shkruan “Vedat” në vetminë e Himalajeve.