Mos më shaj në humba mëndjen,
Se s'gjen hënë pa lëngatë,(1)
As dhe trandafil pa gjëmba,
As dhe ditë pa një natë.

Kur s'të kam ty në parajsë,
S'më shkon vera ndër lëndina,(2)
Mu në ferr të jem me ty,
Fllad më duket suferina.(3)

O Sadi,- më thonë shokët –
Ngrije tëndën te lulishtja!

Trëndafilen që lyp unë
Nuk e ka trandafilishtja.

Trandafile moj e bukur,
Që ke nam mbi lule shumë!

Mijë vjet behar të bëjë,
Ti më s'gjen bilbil si unë...(4)

______

1) Me fjalën lëngatë duhet të kuptohet të ngrënët e hënës, zvogëlimi i lëmshit të hënës gjatë kalimit të fazave të saj.
2) Vera, qumështi dhe mjalti gurgullojnë nga krojet prej floriri... janë elementë përbërës të parajsës myslimane.
3) Sipas përshkrimeve të Kuranit, në ferr fryjnë edhe erëra shumë të ftohta.
4) Në kuptim të dashurisë së çiltër që ka poeti për trandafilen.