﷽
Bismilahi Rrahmâni Rrahîm
Mirëse erdhe, o lajmëtar i të dashurës,
Falmë një sihariq prej të dashurës!
Iu bëfsha fli festës së të dashurës!
Ç'm'u bënë shpresat ndaj të dashurës?
Të fala nga e dashura për ne a s'ka?
O Hizri* i dashnorëve të pashpresë, thuaj;
Nxirre në dritë këtë të fshehtë e thuaj;
Bëmu dragoman mua e më thuaj;
Mos e fshih, fjalë për fjalë e thuaj:
Ky defter dëshpërimesh fund a s'ka?
O Zot, ç'pritje që është kjo?
Ç'erë që s'di të heshtë është kjo?
Ç'dhimbje, ç'vuajtje zemre është kjo?
N'e dëgjofsha, lozonjarja, kjo,
Qëllim bashkimi me mua a s'ka?
Hipa si Mansuri në majë të lakut;
Thirrja ime si thirrja e frymës s'bririt;
Vojtja ma thau grykën si fyell i kallamit;
Ushtri e fatkeqësive më erdhi hakut!
Fjalë nga ajo mbretëreshë për mua a s'ka?
Shije morën nga fati këta lypsarë,
Miqësitë mbetën për të tjera herë;
Ato fjalë e premtime a s'kanë më vlerë?
A s'shkojnë gjithë ato lutje që kam bërë?
Për hallin e zemrës qetësi a s'ka?
Nga dhimbjet zemra pa gojë më mbeti,
E dobët si Galibi, pa fuqi më mbeti;
Letra që i shkrova, pa përgjigje mbeti;
Por ende një shpres' e fundit mbeti:
A s'njihet maturia atje, një "po" a s'ka?
Shën. përkth.: [1] Tardijje - në poezinë klasike turke, poezi me strofa pesëvargshe që rimojnë a:a:a:a:b dhe ku të gjitha vargjet e fundit rimojnë me të njëjtën fjalë; [2] Hizri - person legjendar dhe enigmatik që përfaqëson të mirën dhe ndihmën ndaj të vuajturve [njiashtu i njoftun edhe hazreti Hidri i surës Kehf]; [3] Mansur - këtu është fjala për Mensur Hallaxhin, njenin prej shehidve sufi i njoftun me thanien "Annal Hakk" [Un' jam Haku; shën. Trand.].
Burimi: Hoxha, Mithat, përkthyes. Antologji e poezisë klasike turke: Poezia e Divanit nga Dr. Mustafa Çıpan, Logos-A, 2008.