Dashunia

Ça zêmren t'êmë kshtu sot pesh ka çumun?

Pse sot qetsië nuk kan kto mênt e mia?

Ç'mos kurr pse mâ e re po m'gjan djelmnia?

E zêmra her âsht n' gzim e her hutumun?

P' e di mjaft mir, se jam dhe tuj provumun:

Në zêmer t' ême ndry âsht dashunia,

E n'mênde t'ême sillet fantazia,

Tuj m'lân n'dyshim e ka nji her të gzumun.

Un kaq të flakt s' e pata kurr kujtumun!

E dishe t' vogël krejt sikur shkëndia,

Q'flakron nji ças, për s'shpejtit prap m'u shumun.

Por tash p' e ndî, se po m'a njef fuqia,

Qi n' trupin t' êm gjithnji vjen tuj u ndrumun;

P' e di se ç'âsht ajo; âsht «bukuria».