﷽

Sa t’lumturuem kur t’ulun në ballkon jena, un’ e ti.

me dy ftyra e dy forma po me nji shpirt, un’ e ti.

Zani i zogjve e hiri i bahçes japin ujë t'hajatit

n'çastin kur n'kopsht hyjna, un’ e ti.

Kur yjet t'dalin n'pah e t'na hedhin synë –

hanën kena me jau shplue atyne, un’ e ti.

Un' e ti pa "un" e "ti" do t'nakatosemi n'dalldi

t'lumtun e t'lirë prej hutimit t'besëtytnive, un' e ti.

Çdo papagall qiellor bahet konsumues sheqeri

n'hapsinën ku ambëlsisht qeshim, un' e ti.

Po thagma ma e madhe asht kjo: t’ulun bashkë k’tu në nji skaj

n’Irak e n'Horasan në po t'njajtën kohë jena, un’ e ti.

N'ket dhé me nji formë e diku tjetër me nji formë tjetër

n'xhenet t'përjetshëm dhe n'vend të ambël jena, un' e ti.