Kur nuk del nga shpella, nuk e kupton ç'është realiteti,

nji fill drite të duket diell, e nji pellg ujë mendon se është deti.


Shpella është n'errësirë për aq kohë sa drita nuk e ndriçon,

ashtu si zemra është n'terr, kur Krijuesin e zemrës harron.


Kur bëhesh i vetëdijshëm se nga dashuria lind, e për dashuri jeton,

të çelen sytë e shpirtit, në shpellën e errët ti veç dritë kërkon.